PRENSA/ENTREVISTAS





Metrópolis - Mujeres del Silencio y Más Allá de los Géneros


08 mar 2017


Coincidiendo con la celebración del Día Internacional de la Mujer, en Metrópolis comenzamos un ciclo en el que, a través de 
tres programas que tienen como protagonistas a mujeres que desarrollan su trabajo en diferentes ámbitos del Arte. 
El primero de ellos, Mujeres del Silencio y Más Allá de los Géneros, recorre dos proyectos recientes del Museo MARCO
 de Vigo que abordan la necesidad de sacar a la luz a las artistas gallegas. De la mano de sus comisarias, recorremos dos 
exposiciones, "Mujeres del Silencio. De Maruja Mallo a Angela de la Cruz" y "Más Allá de los Géneros (prácticas artísticas
 feministas en Galicia)", para trazar un panorama del arte realizado por las creadoras gallegas contemporáneas, y una 
cartografía de proyectos individuales y colectivos basados en la perspectiva feminista.
ver menos sobre "Metrópolis - Mujeres del Silencio y Más Allá de los Géneros"


En Babelia-El País por Ania Gonzalez, La realidad reversible, una visión de "Más allá de los géneros "


Nº4 da revista CANIBBAL (Identidad y provocación)

.

http://www.canibaal.es/




 Entrevista en la revista Luzes por Beti Vázquez



http://www.revistaluzes.com/artigos/numero-08/vazquez-beti/arte-da-accion-como-vida-e-acto-politico




«A arte da acción, como a vida, é un acto político»














texto: beti vázquez · imaxe: andrés fraga
Se fose unha fotografía, ficaría fóra dos marcos. Defínese coma performer e artista visual, mais a focaxe quédalle pequena. Ao igual que a súa arte, tamén ela é im-pertinente e in-esperada. Co corpo como lenzo, ao longo da súa dilatada traxectoria profesional Ana Gesto deseñou todo un universo simbólico de obxectos do cotián que adquiren multitude de significados ao intervir sobre eles. Até se tornaren arte.
Setembro 2014 Número #08

Amósolle unha fotografía tirada en 1980 na que aparece canda dúas irmás e a avoa nunha praia. Ana traballa con até 17 latas de refrescos.[Ri a gargalladas] Esta foi a miña primeira escultura! Sen dúbida... non?
É de destacar o esforzo que debeches facer para xuntar todo ese material... Si, si, si. Que tería eu aquí, dous anos? [ri] Cando atopei esta foto levei unha alegría enorme e pensei que a tiña que aproveitar. Fixen un vídeo ao redor dela, mais aínda non está exposto. A idea desas mesmas latas é a que apareceu despois nalgunhas das túas accións? Si, en tres delas: A idadeCatro veces a idade e Subindo 4,33. Desta volta non teñen á vista a marca do refresco. Están queimadas e levan pedras dentro. Son latas sonoras. No proceso d'A idade estaba a traballar hai tres anos, cando morreu meu pai. O día antes de falecer el foi cando gravei a vídeo-acción, que partiu da foto esta, da idea da idade, dos meus 33 anos... Eu facía anos o mesmo día que o meu pai. E non son nada relixiosa, mais daquela atopábame nun momento moi místico e o tema da morte andaba moi presente no meu imaxinario, polo que traballei directamente con eses conceptos, coa idea da idade, do paso do tempo, de facer reconto e comezar de novo.  [...]






Crítica sobre a exposición  "A VOLTA A UN PRATO" na Fundación Eugenio Granell por Chus Martinez Dominguez na revista TEMPOS Novos



....







L'ENTREVISTA AMB ANA GESTO POR ANA MAESO




































Nueve cazuelas esmaltadas; esas en las que hemos visto cocer tantos deseos, tantas
esperanzas compartidas. Donde se perpetúa a través de la repetición la historia de 
una familia, la ligazón a la tierra. Aquellas que hace algún tiempo era también más
fácil ver colmadas de cemento y carbón que de cualquier vianda. Una chica menuda
las arrastra con fuerza, como bata de cola o viacrucis. Como en la fábula portuguesa
en que unos viajeros consiguen que todo un pueblo acompañe con sus propios
ingredientes convirtiendo una sopa de piedra en un plato que compartir, Ana recoge
nuestros recuerdos, referencias, relaciones, que van tomando ecos entre los diferentes
matices de los sonidos que nos ofrece.
Abrimos esta nueva sección con una entrevista a la artista compostelana Ana Gesto,
cuya obra danza entre el arte de acción, el vídeo y la escultura. Se forma como
performer con Bartolomé Ferrando en la Universidad Politécnica de Valencia. Tal y
como pudimos ver en la última edición de FEM Corpologia, a través del cuerpo y la
poética del objeto, sus obras reflejan un fuerte carácter identitario donde el proceso
se revela esencial y la experiencia estética se resuelve a través de la presencia, la
materialidad de los objetos de gran significado simbólico con los que interactúa y la
experimentación con los sonidos que estos producen.

Nº6 de la revista Corpología





EXIT new art in poland. Interactions


http://kwartalnik.exit.art.pl/article.php?edition=46&id=755




































logonew art in poland. Interactions
"Focus on European Live Art" has been the motto of this year edition of the "Interactions"
The selection of topic has been related to the European project "A Space for Live Art". 
At present the project covers 8 partners from all Europe who organize periodically 
performance art festivals.
Paulina Kempisty
Art historian. She works for the Labyrinth Gallery in Lublin and runs the 
Performance Art Foundation.

Paulina Kempisty
THE FESTIVAL IN PIOTRKÓW TRYBUNALSKI HAS BEEN ONE OF THESE.
Stanisław Piotr Gajda and Gordian Piec, the "Interactions" organizers, invited to
 cooperate partner festival curators, among others: Antoine Pickels from Belgium,
 Nieves Correa from Spain and Mara Vujovic from Slovenia. In total, 40 artists 
from 14 countries have participated in the festival. The text accompanying this 
year "Interactions" reads: "our foreign partners have pointed out the artists 
who are most representative for their respective countries". In my opinion, their 
choice has been quite doubtful. The festival performances varied in the quality
 level, while its program lacked coherence. Some events, however, are worth 
mentioning; the performance by Ana Gesto from Spain being one of these. 
The artist, who has applied elements borrowed from her country tradition, managed
 to develop a universal language platform, and guide the viewers intuition into
 the area of the infinite cycle of life and death. Further, the performance by Justyna
 Scheuring has been quite interesting. Her action contained several sequences 
that formed a cohesive, carefully planned structure. The performance by this
 artist can be distinguished with regard to its lack of tangible narration, and
 abstract objects combination; by the same token, it offered possibilities for various
 interpretations. The performance by Shannon Cochrane have followed the style
 of full of humor spectacle. The artist presented some "tricks" then revealed the rules
 behind them. Perfectly mastered artistic tools have been an added value of this 
performance.
When I was leafing through the program, I thought that it was an interesting idea to
 present artists from Slovenia, Croatia and Serbia. Unfortunately, the performances
 they showed left one hungry for more. The performance by Branko Miliskovic from
 Serbia has been the only exception. The artist had full control over the audience, imposing
 on them his rules of "the game". He pointed out individual persons from the audience 
who were to rebound obediently the ball following the metronome rhythm.
The group of younger generation artists, who took part in the "Off Interactions" 
deserve special attention. Janusz Bałdyga has been the curator of this segment. Iza 
Chamczyk has created a visually interesting situation. The artist was standing under
 the painting canvas suspended on the ceiling, and tried to catch in her mouth the
dripping blue liquid. The performance was presented in the course of two consecutive 
days. In this time the blue spot on the canvas was growing to form a live picture, while
 the variable frequency of the falling drops determined the performance dynamics. 
Several hours long performance by Karolina Kubik has been, on one hand, a reference
 to senseless killing of animals, on the other - it told about extreme fear, pain, stress
 and limits of endurance. In the first part the artist blocked the Gallery entrance with
 dry branches brought from various places in Piotrków. Then for over an hour she was
 gnawing out fur from the fox tail, thus ruining it completely. Pavlo Kovach and 
Yurii Biley, the Ukrainian artists, offered interesting performances during the "Off".


As usual, the Festival was closed with the performance by Przemysław Kwiek
 and the Europe Restaurant Group. Within this action, Kwiek created his 
own event "Perfidia Perfearance III". He "inspired" in a spectacular way the visitors
 he had invited, then for the consecutive 20 minutes each of them could have a say 
by means of any form of artistic expression. A pleasant, relaxed atmosphere was 
prolonged onto the action by the Europe Restaurant Group who were the last to perform.

The "Interactions" 4th International Art Festival, curators: Stanisław Piotr Gajda,
 Gordian Piec, Piotrków Trybunalski, May 7th-11th 2012.

      



Corporeidades Femenistas en España 


Museo de las Mujeres de Costa Rica



Inaguramos la muestra virtual Corporeidades Femenistas en España en el Museo de las Mujeres de Costa Rica,comisariada por Irene Ballester Buigues. En ella el cuerpo femenino se convierte en sujeto de poder, donde lo corpóreo se alza como protagonista de los trabajos, convertidos en territorios de resistencia frente a la objetualización patriarcal. Nuevos medios artísticos - fotografía, performance, video - para nuevas voces y narrativas cuyos códigos abiertos permitan nuevas significaciones. Para ello Marina Núñez, Miriam Vega, Myriam Negre, Ana Gesto, María Cañas y Diana Coca han abierto sus cuerpos y desgarrado su interior con la intención de que afloren al exterior sus necesidades más profundas, sus odios y sus miedos, en definitiva sus sentimientos y denuncias. El objetivo es escenificar aquello que no tiene nombre, reinventarnos a nosotras mismas para crear un nuevo sistema simbólico que permita subvertir las viejas dicotomías de género.

We open the virtual showFeminist Corporealit in Spainat the Museum of Women in Costa Rica, curated by Irene Ballester Buigues. In it, the female body becomes the subject of power, where the corporeal stands as the protagonist of the work, turned into territories of resistance against patriarchal objectification. New media  - photography, performance , video - for new voices and narratives whose open codes permit new meanings.  For this Marina Nunez, Miriam Vega, Myriam Negre, Ana Gesto, María Cañas and Diana Coca opened their bodies and torn inside with the intention to speak out their deepest needs, hatreds and fears, their feelings ultimatelyand complaint. The aim is to stage which has no name, reinvent ourselves to create a new symbolic system that allow us to subvert the old dichotomies of gender.

http://www.museodelasmujeres.co.cr/





12 meses, 12 artistas galegas contemporáneas

Elena Colmeiro, Peque Varela, Enma Ríos, Pamen Pereira, Bea Lobo, Victoria Diehl, Mar Vicente, Tatiana Medal, Uqui Permui, Ana Gesto, Alicia Suárez e Bego M.Santiago


Mª del Carmen Echevarría | Vigo
Ao longo da última década en España só un 20% de mulleres protagonizaron as preto de 1000 exposicións individuais, organizadas nunha vintena de centros de arte do Estado. Estas cifras da Asociación de Mujeres en las Artes Visuales (AMAV) poñen de manifesto unha realidade que, tanto de xeito individual como colectivo, sufriron centos de miles de mulleres ao longo da historia da Arte, na que Artemisia Gentileschi, Camille Claudel, Mary Cassatt ou Helen Frankenthaler son só catro exemplos desas artistas que non acadaron o recoñecemento, que a súa produción artística merecía.. Moitos anos, e mesmo séculos despois, no caso de Artemisa Gentileschi, a situación non parece ter mellorado moito, a pesares, por exemplo no caso de España da existencia dunha Lei Orgánica para a igualdade efectiva de mulleres e homes que no seu artigo 26 exhorta ás administracións públicas que configuran o sistema de xestión cultural a desenvolver accións positivas para corrixir as situacións de desigualdade na produción e creación intelectual artística e cultural das mulleres.

Sen embargo, como sinala, a directora da Unidade de Igualdade da Universidade de Vigo, Anabel G. Penín, “no campo artístico reprodúcense a maioría das discriminacións doutros ámbitos. Seguimos sen contar cunha efectiva igualdade de oportunidades”, o que probaría, segundo González Penín o feito de que “os máis altos cargos de museos, centros de arte, críticos, padroados, xurados de bolsas e premios, seguen a estar formados maioritariamente por homes e iso promove un inmovilismo e conservadurismo, tamén á hora de darlle oportunidades e recoñecemento ás mulleres”.

Fronte a esta situación e co obxectivo de visibilizar e pór en valor o traballo das mulleres que se dedican ao campo artístico contemporáneo, a Unidade de Igualdade vén de lanzar en formado dixital un calendario protagonizado por unha ducia de artistas galegas contemporáneas, “centradas nas artes plásticas e visuais, que traballan en diferentes disciplinas, que teñen tamén unha carreira internacional e que están en activo”, explica Mar F. Cendón. autora do calendario e bolseira da Unidade de Igualdade.

Artistas galegas que desenvolven traballos de calidade

Elena Colmeiro, Peque Varela, Enma Ríos, Pamen Pereira, Bea Lobo, Victoria Diehl, Mar Vicente, Tatiana Medal, Uqui Permui, Ana Gesto, Alicia Suárez e Bego M.Santiago, conforman a escolma de artistas que ilustran os doce meses dun calendario que dá continuidade a unha iniciativa que a Unidade de Igualdade puxo en marcha o ano pasado cun almanaque dedicado ás pioneira galegas na universidade.

“O primeiro criterio que seguimos á hora de elaborar o calendario”, explica Mar F. Cendón, “é que sexan artistas galegas e que traballen ou teñan traballado aquí. A escolma feita non é unha lista pechada e non son en absoluto excepcións. Foi moi difícil facer a selección porque son moitas as artistas galegas que están a desenvolver un traballo de calidade”. Algunhas das artistas, segundo recoñecen desde a Unidade da Igualdade, amosáronse sorprendidas polo feito de ter contado con elas, “estaban moi agradecidas por figurar no calendario, epro algunha sorprendeuse, supoño que porque son moi novas”, explica Anabel G.Penín, que lembra que este tipo de calendario acostuma a dedicarse a persoas xa falecidas, “pero nós quixemos destacar o talento feminino aínda activo, contemporáneo e dalgún xeito darlle un pulo”.

Datas sinaladas desde a perspectiva feminista

O calendario que só se pode descargar desde a páxina web da Universidade, “decidimos non publicalo en papel como un criterio de sostibilidade”, explican, vai destacando ao longo dos meses, datas como do Día internacional das Mulleres, o Día pola igualdade salarial ou o Día Internacional contra a explotación sexual e o tráfico de mulleres. “O calendario está feito desde unha perspectiva feminista. Alén do obxectivo de visibilizar as mulleres en diferentes ámbitos, parécenos importante ter presente de onde partimos para celebrar as xornadas de loita que nos lembran os retos pendentes e o traballo feito polo movemento feminista”, sinala Mar F. Cendón.

A autora do calendario alerta da existencia no momento actual dunha ofensiva contra os dereitos das mulleres e nese sentido apunta que “a nosa intención final con esta acción é que teñamos presente que a igualdade é unha reclamación de todos os días e non só dunha data sinalada no ano”.

http://duvi.uvigo.es/index.php?option=com_content&task=view&id=8095&Itemid=47